“Waar haalt een goochelaar zijn goocheltrucs vandaan?”


Wanneer je als toeschouwer aan een goochelaar vraagt of hij niet eens een truc wil uitleggen is het antwoord daarop meestal nee. Die geheimen zorgen immers voor brood op de plank.

In de huidige generatie lijkt het internet een goede plek om achter de geheimen van goocheltrucs te komen. Toch is meer dan 50% van de video’s waar trucs zogenaamd worden uitgelegd niet betrouwbaar. Vloggers hebben de echte trucs nooit gekocht en leggen alleen uit hoe ze denken dat het werkt. Vaak zitten zij er ook nog eens gedeeltelijk of zelfs helemaal naast. Deze mensen zijn geen respectabele goochelaars en het doel van deze video’s is puur commercieel. Meer abonnees en likes scoren om zo inkomsten uit YouTube video’s te kunnen genereren.

De andere 50% van de video’s waarin trucs worden uitgelegd bevat vaak simpele trucs voor kinderen en beginners. Dit heeft als doel om deze doelgroep enthousiast te krijgen voor het goochelen. Voor dit soort trucs heb je meestal alleen spullen nodig die je thuis al hebt liggen en weinig oefening vergen. Zelf maak ik dit ook af en toe zo’n video.

Maar als internet niet alles laat zien en goochelaars hun trucs niet doorvertellen, waar halen nieuwe goochelaars hun goocheltrucs dan vandaan?

In dit artikel leg ik je uit hoe ik zelf begonnen ben met goochelen en waar ik in de loop der jaren mijn goocheltrucs vandaan heb gehaald.

Toen ik een jaar of 6 was stonden boven op zolder een stuk of 4 plastic opslagboxen met daarin allerlei goocheltrucs. Deze had mijn vader in zijn jeugd en daarna verzameld. Op mijn basisschool gaf hij nog weleens een voorstelling, maar verder gebruikte hij de trucs vooral hobbymatig. Toen ik zelf begon met optreden mocht ik zijn trucs gebruiken. Sommige trucs zijn inmiddels al meer dan 30 jaar oud, maar gebruik ik nog steeds.

Hoewel niet iedereen een vader heeft met een berg goocheltrucs op zolder, is het concept van mentor en leerling wel veelvoorkomend. Kinderen zoeken een goochelaar in de buurt op die ze een-op-een kan begeleiden en ze de basis bij kan brengen. Oudere mensen worden lid van een vereniging en komen daar in contact met andere goochelaars. In Nederland zijn er 22 verenigingen verspreid door het hele land aangesloten bij de NMU (Nederlandse Magische Unie).

Benieuwd of er eentje bij jou in de buurt zit? Klik dan op onderstaande link.

NMU VERENIGINGEN

Je kunt ook gewoon trucs kopen in speciale goochelwinkels. Dan heb ik het natuurlijk niet over de -100 goocheltrucs voor 9,99 incl. cape en hoed- goocheldoos van de Intertoys, maar echte trucs die je in theatervoorstellingen ook ziet. In Nederland hebben we twee grote online goochelwinkels die ook beschikken over een showroom/fysieke winkel. Dynamite magicshop in Velden (Limburg) en magicshop.nl in Heemskerk (Noord-Holland).

Doordeweeks en op zaterdag is deze showroom regelmatig geopend en willen de verkopers graag de trucs die zij verkopen demonstreren. Ik heb geen voorkeur voor een van beide winkels. Ze hebben gedeeltelijk hetzelfde assortiment, maar ook allebei hun eigen exclusieve trucs, waardoor ik bij beide winkels regelmatig bestel. De service is bij beide winkels uitstekend en de medewerkers ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Ze helpen dan ook graag startende goochelaars op weg met geschikte trucs.

Ik bestel ook regelmatig op Amerikaanse webshops. Hocus-Pocus en Penguinmagic hebben vaak ook goocheltrucs die in Nederland niet te koop zijn. Door in het buitenland trucs te bestellen kan ik mezelf met mijn optredens in Nederland onderscheiden van mijn collega’s.

De goocheltrucs die in dit soort winkels te koop zijn worden vaak bedacht door goochelaars die hun geld verdienen met het bedenken van goocheltrucs voor anderen. Sommigen treden zelf ook veel op en gebruiken hun optredens om hun nieuwe producten te testen, anderen zijn wel goed in het bedenken en produceren van trucs maar hebben geen ambitie om professioneel op te treden. Op deze manier blijven de geheimen zo veel mogelijk voorbehouden aan echte goochelaars, omdat zij geld betalen voor het product en het geheim.

Dezelfde goochelaars die hun producten leveren aan winkels, reizen vaak ook over de hele wereld om hun producten te promoten. Goochelverenigingen kunnen zo’n lezing dan inhuren voor hun leden. De leden betalen een toegangsprijs om de lezing bij te wonen. Een lezing bestaat meestal uit een performance gedeelte waarbij de goochelaar zijn trucs eerst laat zien. Daarna volgt uit een uitleg gedeelte waarbij hij de trucs -soms zelfs tot in detail- uitlegt. Bij sommige trucs zijn speciale hulpmiddelen nodig om de truc uit te kunnen voeren. Deze hulpmiddelen kun je aan het eind van de lezing kopen, evenals dvd’s of boeken waarin alles nogmaals wordt uitgelegd. Ten slotte is er de mogelijkheid om na de lezing nog een babbeltje te maken met de goochelaar.

Vaak koop ik op dit soort lezingen de trucs die ik al eerder in een YouTube video of in de webwinkel heb gezien. Een lezing waarbij je de uitvoering en de reactie van mensen meteen goed kunt observeren helpt mij soms wel om tot aankoop over te gaan. Een bijkomend voordeel is dat goocheltrucs na afloop van een lezing vaak tot stukken goedkoper worden aangeboden omdat je rechtstreeks van de producent koopt.

Soms zijn goocheltrucs zo exclusief dat ze niet te koop zijn in winkels.
We hebben het dan over trucs waarbij er:

- alleen op aanvraag wordt geproduceerd
- een eenmalige beperkte oplage is geproduceerd
- sprake is van een zogenaamde one-of-a-kind truc en het geheim is voorbehouden aan één goochelaar

Trucs die op aanvraag worden geproduceerd zijn vaak erg prijzig en hebben dan ook een beperkte doelgroep. Dit zijn trucs voor de professionele werkende goochelaars die zuinig zijn op het geheim en de truc eer aan doen. Vanwege het kostenplaatje blijven dit soort trucs uit de handen van mensen die trucs kopen alleen om het geheim te ontdekken. Zelf ben ik in het bezit van een paar van dit soort juweeltjes. Deze trucs zijn na mijn bestelling op maat gemaakt en vervolgens vanuit Frankrijk en Amerika naar mij verstuurd.

Trucs waarvan een beperkte oplage is geproduceerd hebben een dusdanig hoge waarde dat zelfs wanneer ze tweedehands worden aangeboden op speciale goochelaarsveilingen de prijzen nog enorm hoog zijn. Sommige van dit soort trucs zijn zelfs alleen te bewonderen in musea.

One-of-a-kind trucs zijn vaak van goochelaars die de truc zelf hebben bedacht en het geheim nooit bekend hebben gemaakt. Sommige goochelaars nemen het geheim mee in hun graf, andere goochelaars zijn bereid dit tegen een flinke som geld te verkopen. De zwevende gloeilamp van Harry Blackstone (1934-1997) is een recent voorbeeld van een unieke act die exclusief werd opgevoerd door Harry zelf. Sinds een paar jaar is het geheim door Harry’s weduwe verkocht aan Hans Klok en bezit alleen hij nu de officiële rechten om de truc op te voeren.

Een groot deel van de goocheltrucs die ik opvoer in mijn voorstellingen is niet gekocht, maar gemaakt. De grote trucs meestal door mijn vader. Kleinere trucs maak ik ook zelf. Soms zijn dat trucs die ik bouw vanuit een boek met meegeleverde bouwtekeningen. Soms zijn dat variaties op bestaande trucs waarbij ik een ander design bedenk of de methode iets aanpas. En soms zijn het helemaal zelfverzonnen ideeën. Voor ik met zo’n act optreed gaat hier een periode van testen aan vooraf en soms leidt dat tot het maken van een tweede of zelfs derde versie.

Een van onze zelfgebouwde trucs heeft zelfs een grote nationale tv-uitzending gehaald. De Flying Speaker act die ik samen met Luc en Angelique opvoerde bij het programma Beat the Best van RTL 4 is een variatie op de Flying Box qua idee, maar dan met een geheel andere werking en een origineel design. Een leuk weetje over deze truc is dat buiten de trainingen en de repetities dit de allereerste keer was dat we de act voor publiek opvoerden. En dan meteen voor ruim 900.000 kijkers!

Het bouwen en verkopen van trucs heeft mij veel inzichten bijgebracht en ik heb daar veel van geleerd. Toch is er niets zo gaaf om ooit zelf een truc te bedenken die zo goed is dat de hele goochelgemeenschap in de rij staat om de truc bij mij te willen kopen. Wie weet… Wordt vervolgd 😉